دلمان کوچک است
ولی آنقدر جا دارد
که برای هر عزیزی که دوستش داریم
نیمکتی بگذاریم برای همیشه ی عمر
امتداد فاصله از اعتبار عاطفه نمیکاهد
همیشه هستی … همین حوالی
به دلم نشستی ولی دو زانو !
معذب نباش
برو عقب قشنگ تکیه بده
پاهاتم دراز کن
این دل فقط جای توئه
زندگی زیباتر می شود به شرطی که
یادمان نرود به اندازه تمام برگ های رقصان پاییز
برای یکدیگر آرزوهای خوب داشته باشیم
در من تمام توست
و در تو تمام آنچه دوست میدارم
برای من “مهر” در نگاه توست
نه اولین ماه پاییز
بوسه هایت را کش بده
من می میرم که این لحظه ها را زندگی کنم
کسی آیا می داند ؟؟؟
پس از یاد گرفتن نام تو
پس از “دوستت دارم”
به چه می نازد الفبا ؟؟؟
دلمان که با هم باشد
یعنی گور پدر فـــاصـــلــــه ها
لبخند تو می فهماند
که چه جای دوست داشتنی
و زیبایی ست دنیا !
مهم نیست عمر “کوتاه” باشد یا “بلند”
مهم ، نفس هایی ست که با تو کوتاه
و بی تو بلند کشیده می شود
غزل دوست داشتن تو
به بلندای قصیده ی زندگیست
که هر بیتش ، شعر کوتاه من است
“آرامش” و “صبر” رد پای خدا در زندگی ست
آرزو می کنم زندگیت پر از رد پای خدا باشد